Stop 1 - Dienstencentrum Silsburg

En beginnen doen we hier, in het dienstencentrum. Het project ‘Zorgzame Buurt’ wilde zoveel mogelijk buurtbewoners met elkaar verbinden. Eén van de activiteiten die zo werd georganiseerd was een ‘Winterbar’. Hier in het Dienstencentrum Silsburg stonden heel wat kraampjes met allerlei leuke activiteiten en enthousiaste vrijwilligers.

In een van die kraampjes stonden Kaoutar en Yamina met een Yellaba en voor hen een tafel vol lekkers: chocoladecake, appelcake, panna cotta, tiramisu... Ze hadden alles zelf gemaakt. “Ik heb er toen véél te véél van gegeten: zo lekker!” geeft Gonda toe. “We zijn aan het babbelen geslagen en ik vroeg hen of ze voor mijn organisatie ‘Samana’* ook eens zo’n lekkere dingen zouden willen maken. En dat deden ze. Hun eten én hun warme persoonlijkheid vielen zo in de smaak dat ze al snel vrijwilliger werden bij Samana.”

“We zijn chauffeur voor mensen die niet tot bij de activiteiten geraken.” vertelt Yamina. “We organiseren mee het Kerstfeest. We maken en verkopen ontbijtmandjes ten voordele van de warmste week. We gaan samen op uitstap.” “Yamina is zelfs door de Samana-vrijwilligers verkozen om mee in de werkgroep voor feestjes te zitten.” vult Kaoutar aan. “Als we kunnen helpen, dan helpen we” En of ze helpen, Kaoutar en Yamina vertellen ook over hun vrijwillig engagement bij andere werkingen waar ze mensen helpen om hun papieren te begrijpen en kinderen begeleiden met hun huiswerk.

“Soms botst het ook wel eens.” Vertellen ze. “De eerste keer dat wij met onze hoofdoek op het kerstfeest verschenen was dat voor sommige mensen moeilijk. Ze begrijpen het niet, hebben vooroordelen en het is niet altijd gemakkelijk om het uit te leggen. Daarom hebben we in buurthuis ’t Pleintje hier wat verder eens een dag georganiseerd met mensen van verschillende culturen. Er waren 5 tafels met telkens 6 mensen van heel verschillende achtergronden: Pakistan, de Filipijnen, Marokko, België, … Op de tafel lagen kaartjes met vragen en als je ergens niet wou over praten, dan mocht je dat zeggen. Maar er werd veel gepraat en heftig soms. En plots stak er iemand haar hand op en zei: “Nu begrijp ik het pas, die hoofdoeken. Ik trek mijn eerdere woorden terug.” Dat was een mooi moment. Het vraagt soms heel wat moeite, maar als mensen open willen staan voor elkaar, kunnen er mooie dingen gebeuren.”

En terwijl Kaoutar en Yamina over de buurt praten zie ik nog een andere soort verbinding, de liefde tussen twee heel goede vriendinnen. “Ja,” zegt Kaoutar, “Yamina is als een zus voor mij.” Ze kijken naar elkaar, hun monden lachen, hun ogen ook…

* “Samana” is een vrijwilligersorganisatie die zich bezighoudt met het organiseren van allerlei activiteiten voor personen met een chronische aandoening en/of een beperking en dit op maat van de mogelijkheden van de deelnemers.