Bestuurslid in de kijker: Danny Tant

Deze maand stellen we graag Danny Tant aan jullie voor. Hij zetelt in het bestuursorgaan in de cluster zorg (geestelijke gezondheid). Daarnaast is hij stafmedewerker bij Advies & Coaching ADS.

Wie ben je? Waar werk je? Waar woon je?

Hallo, ik ben Danny Tant, geboren in het revolutionaire jaar 1968 en afkomstig uit het Meetjesland. Van opleiding ben ik psychologisch consulent en volgde een bijkomende opleiding systeemtherapie en later Brainspotting Fase I en II.

Mijn werk als psychologisch consulent in PC Ariadne (toen nog Zoete Nood Gods) bracht mij naar Wichelen, waar ik tot eind 2023 woonde. Tijdens die 10 jaar in het psychiatrisch centrum en het doorlopen van verschillende afdelingen maakte ik kennis met een grote verscheidenheid aan problematieken en viel mij vooral het belang op van de context hierin. We smeten ons samen als team en werkten verschillende behandelprogramma’s uit. Dit gebeurde op basis van literatuurstudie, die toen nog bestond uit het ter plaatse doorworstelen van tijdschriften en boeken in de lokalen van wat nu ‘Psyche’ noemt. Eén van de laatste doelgroepen waarmee ik te maken kreeg was de forensische situaties. Die samenwerking met justitie bracht mij naar mijn volgende job: Leerprojecten voor Daders van Seksueel Geweld (LDSG). Binnen deze job zwierf ik door Vlaanderen voor ambulante begeleiding van deze cliënten. Het leerde mij dat daderschap veel kanten heeft, waaronder ook dikwijls die van slachtofferschap. Tevens leerde ik dat justitie en hulpverlening vanuit twee zo’n verschillende kaders werken dat een vertaalslag dikwijls nodig is.

Na herstructurering van LDSG gaf ik even les forensische psychologie bij VIVES. Nadien kon ik aan de slag als stafmedewerker/coach binnen Familiezorg Oost-Vlaanderen. Daar leerde ik de eerstelijnswerking en thuiszorg van binnenuit kennen. Dat was een heel verrijkende ervaring voor mij, en dit op verschillende vlakken. Als coach leerde ik teams en hun verantwoordelijken ondersteunen. Als stafmedewerker kreeg ik inkijk in wat management kan betekenen. Als vertrouwenspersoon mocht ik proeven van het stukje preventie op het werk. Ik leerde er vormingen geven en ontdekte dat netwerken echt wel mijn ding is. Vanuit een detachering mocht ik ook kennis maken met de psychiatrische thuiszorg (PZT LOTUS), de voorloper van de mobiele teams. In PZT LOTUS leerde ik nog een andere kant kennen van de thuiszorg. Vanuit PZT LOTUS nam ik deel aan de werkgroep functie 1a en 1b vanuit het Netwerk GGADS. Zo mocht ik mee de werking uitdenken van Advies & Coaching ADS, mijn huidige job. De cirkel was rond. Ik werk daar nu sinds 2018 en mocht mee met het team onze werking uit de grond stampen.

Het veranderende landschap noodzaakt ons om onszelf steeds opnieuw uit te vinden. Vanuit die nood ontstaat een creatieve ruimte waaruit soms mooie dingen ontstaan. Ik denk dan bijvoorbeeld aan onze betrokkenheid bij de ondersteuning van het WZC-personeel tijdens corona of het ontstaan van onze Netwerk-Op-Date, ons herstelbos en onze babbelbank maar ook het ontstaan van de ronde tafels gedeelde zorg vanuit signalen uit de eerste lijn.

Wat drijft jou in het dagelijkse leven?

Ik ben graag bij mensen, liefst 1 op 1 en hou van diepgaande, verbindende gesprekken en humor maakt daar zeker een onderdeel van uit. Ik hou er van om mensen samen te brengen rond projecten, om samen dingen gedaan te krijgen.

Wie vertegenwoordig je in het bestuur?

Vanuit Advies & Coaching ADS ondersteunen wij vooral de eerstelijnspartners rond alles wat met psychische kwetsbaarheid te maken heeft. Zo vormen wij vanuit onze dienst bijna vanzelfsprekend een brug tussen eerste lijn en GGZ. In het bestuur probeer ik dan ook die bruggenbouwer te zijn tussen GGZ, eerste lijn en andere sectoren. Dat gaat over verbinding maken, betrokkenheid vergroten, signalen detecteren en doorgeven, …. Binnen het BO ben ik vooral aanspreekpunt rond GGZ.

Waarom neem je deel aan het bestuur? Wat is je motivatie en engagement?

Aanvankelijk was ik wat terughoudend over mijn deelname aan het bestuur. Wat kan ik op zo’n niveau gaan betekenen? De drempel was redelijk groot maar uit loyaliteit naar het team heb ik toch de sprong gewaagd. Langzaam vond en kreeg ik er mijn plaats. Nu heb ik het gevoel dat het wel klopt dat ik in het bestuursorgaan zit.

Welke uitdagingen zie je in de ELZ en hoe wil je deze aanpakken?

De grootste uitdagingen zijn voor mij de eenzaamheid, en dan vooral de existentiële eenzaamheid die leeft bij mensen. We zijn nog nooit zo verbonden maar ook nog nooit zo alleen. Dit trekt zich door in alle leeftijden maar vooral bij jongeren merken we daar schrijnende voorbeelden van. Ik denk daarbij aan de suïcidecijfers van jongeren, aan de schrijnende situaties in de jeugdhulp, aan de jongeren die niet meer uit hun kamer willen en zich afsluiten van de wereld. Ik hoop dat we met de ELZ ons sociaal weefsel sterker kunnen maken en dat we ook kunnen opvangen wie nu tussen de mazen van het net valt.

Wat zijn je verwezenlijkingen tot nu toe? Op wat ben je fier?

Ik ben blij dat we de werkgroep GGZ opgericht hebben. Het was in het begin moeilijk om daar betrokkenheid in te krijgen maar ik heb het gevoel dat onze inspanningen niet zonder resultaat zijn en dat daar nu wel veel animo rond gekomen is. Het is ook fijn om te zien dat signalen tot aan de werkgroep komen en daar acties uit voortvloeien (studiedag rond verslavingszorg, acties in kader van de 10-daagse van de geestelijke gezondheid, nota crisishulp kinderen en jongeren, ….)

Vertel een leuk weetje over jezelf

Mensen denken dat ik een dokter ben omdat mijn geschrift zo onleesbaar is 😉